Hier gaat ons hart sneller van kloppen!

20 december 2023

Sinds 1 september 2023 is ziekenhuis St Jansdal erkend als ICD-controlerend centrum. Het heeft voor de vakgroep cardiologie drie jaar geduurd en er is door cardiologen en technici veel werk voorbereid. Maar de erkenning voor het vele werk is er! Een belangrijke stap vooruit voor ons ziekenhuis. Reden genoeg om even langs te gaan bij cardioloog Carine van Huls van Taxis.

Een Implanteerbare Cardioverter Defibrillator (ICD) is een pacemaker met een extra functie: het detecteert en behandelt levensbedreigende hartritmestoornissen. De ICD behandelt deze hartritmestoornissen met shocks of kleine elektrische pulsjes, zodat de hartritmestoornissen stoppen. De ICD geeft patiënten eigenlijk een vorm van therapie. Het verschil met een pacemaker is dat een pacemaker een behandeling is voor een te lage hartslag en niet bij een hartritmestoornis waarbij de hartslag veel te snel gaat. Patiënten met een ICD hebben vaak een hartspierziekte of lijden aan hartfalen. Omdat het een therapeutische functie heeft, is de ICD een geavanceerd apparaat. Daarom zijn er vanuit de Nederlandse Vereniging voor Cardiologie een aantal belangrijke criteria opgesteld voor ICD-controlerende centra.

Voorbereiding

Een ziekenhuis mag pas ICD’s controleren als er aantoonbaar is voldaan aan een aantal voorwaarden. En dat vergt nogal wat voorbereiding. Carine legt uit hoe de werkgroep zich heeft voorbereid op de visitatie: “Allereerst moeten de device- of ICD- cardiologen en verschillende technici een Europees certificaat behalen. De device-cardiologen in ons ziekenhuis zijn Ahmed Hassan, Lucas Klein en ikzelf. De ICD-technici zijn Arend Jan Punt, Eveline Gielen en Rianne Versluis. Ook hebben we nieuwe protocollen moeten schrijven en huidige protocollen moeten nalopen. De zorgverzekeraars moesten akkoord gaan met het nieuwe ‘zorgproduct’ dat wij leveren. Dat geldt ook voor het ziekenhuis. We moesten nadenken over vragen als: ‘Neemt de belasting op de SEH hierdoor te veel toe op de al zo drukke SEH? Zo ja, hoe kunnen we dit ondervangen?’”

Hiaten in de overdracht

Carine heeft in haar rol als specialist hartritmestoornissen en devices de lead genomen tijdens dit project. En dat is niet zonder reden. De vakgroep zag namelijk de noodzaak en meerwaarde in om zelf als ziekenhuis een ICD-controlerend centrum te zijn. “Onze patiënten kregen hun ICD in ziekenhuizen door heel het land geïmplanteerd. Vervolgens vonden de ICD-controles in deze ziekenhuizen plaats. Behalve voor het stukje ICD was de patiënt volledig bij ons onder controle. Vaak was onduidelijk bij wie we terecht moesten als we informatie over de ICD wilden. Het was een wirwar en vaak zonder goede overdracht tussen de verschillende ziekenhuizen. We misten soms cruciale informatie over de patiënt. Nu hebben we een nauwe samenwerking met het UMCU opgezet waarbij we korte lijntjes hebben met de ritme-cardiologen daar. Dit werkt heel prettig en zorgt voor een betere kwaliteit van zorg. De behoefte en de meerwaarde die wij hadden, zijn begrepen door de visiteurs. Alle ICD-patiënten zijn vanaf nu welkom bij ons voor controle.”

Juiste zorg op de juiste plek

Ook voor de patiënt is de huidige situatie een grote vooruitgang. Na de implantatie en een eenmalige nacontrole in het UMCU wordt de zorg voor patiënten met een ICD volledig overgedragen aan de cardiologen van het St Jansdal. Hierdoor heeft de patiënt zorg dichterbij huis, onder één dak. Ook past deze nieuwe manier van zorg perfect binnen de strategie van ons ziekenhuis, vertelt Carine: “We leveren de juiste zorg op de juiste plek. In het ziekenhuis, maar ook zelfs thuis als dat kan”. Patiënten met een ICD hebben een kastje op hun nachtkastje staan. Deze maakt iedere nacht contact met de ICD en detecteert of er hartritmestoornissen of problemen met de ICD zijn geweest en zendt informatie deze door naar de technicus. Onze ICD-technici controleren iedere ochtend of er bijzonderheden zijn gedetecteerd bij de patiënten met een ICD. Indien nodig bellen ze de patiënt op en/of laten ze patiënt komen voor een extra controle. Door middel van dit kastje hoeven stabiele patiënten nog maar één keer per jaar voor controle naar het ziekenhuis, de rest gebeurt thuis op afstand. Een mooie vooruitgang!”

Door Martine Nederlof