Afscheid van een bevlogen arts

Oogarts Ben van Noort nam in januari in stijl afscheid met een drukbezocht symposium. Op papier dan, want binnenkort staat hij in de spreekkamer gewoon weer patiënten te woord. “Een collega is zwanger en de behoefte aan waarneming was groot”, lacht hij. Het toont de betrokkenheid bij St Jansdal van een bevlogen arts.

 

Het symposium heeft hij als zeer bijzonder ervaren. Veel oudgedienden waren van de partij en de zaal was afgeladen vol. “Ik vond het geweldig om al deze mensen weer te zien”, zegt Ben. “Voor het eerst sinds jaren was het ook weer mogelijk op deze manier, wat dat betreft heb ik geluk gehad. Het was leuk om iedereen te spreken, sommigen had ik in jaren niet meer gezien.”

 

In 1990 zette Ben zijn eerste stappen in ons ziekenhuis. Het had ook zomaar anders kunnen lopen. “Na mijn militaire dienst kon ik direct geneeskunde studeren”, vertelt hij. “Ik heb enorm veel bestuurlijke functies gehad in mijn studententijd en twijfelde vaak of ik niet iets in bestuurlijke richting moest gaan doen. De studie rechten of business school stonden lang op mijn netvlies. Uiteindelijk ben ik toch met de specialisatie oogheelkunde aan de slag gegaan. Dat heeft me veel gebracht, ik heb een hele mooie tijd gehad.”   

Verandering

Ben heeft het vak in de loop der jaren flink zien veranderen. “In het begin hadden we de keuze uit een paar druppeltjes, nu is er een heel scala op de markt. We kijken ook naar hele andere waarden. Vroeger moest je meer dan vijftig procent gezichtsverlies hebben voor we ingrepen met een staaroperatie. Nu doen we dat zo nodig bij zeventig of tachtig procent zicht, als mensen veel klachten ervaren. Door dit soort ingrepen kunnen mensen langer thuisblijven. Doordat ze beter zien, vallen ze bijvoorbeeld minder snel.”

Groei

De drieëndertig jaar zijn gevoelsmatig omgevlogen. Ben kijkt met trots terug op wat allemaal is gerealiseerd. “We begonnen met drie oogartsen en kleine buitenpoli’s in alle dorpen. We schreven toen nog zelf de rekeningen en brilrecepten uit. Inmiddels is de afdeling gegroeid naar zes oogartsen, twee physician assistants, vijftien assistentes, acht orthoptisten, vijf optometristen en vijf technisch oogheelkundig assistenten. Soms zien we tweehonderd patiënten op een dag.”

Actief

Naast het werk is Ben op breed vlak actief, zowel binnen het ziekenhuis als daarbuiten. “Ik heb veel gedaan in stafbesturen, commissies, de Ghanacommissie en de Gelderse Academie. In de regio ben ik lid van veel clubs en ook heb ik een aantal dingen opgezet. Dat zorgde voor een groot sociaal netwerk. Mijn vrouw Etie hield het thuisfront draaiende. Dankzij haar heb ik alles kunnen doen, zij is mijn drijvende kracht. Ik ben blij dat ik nu meer tijd heb voor andere dingen, er zijn nog veel plannen om uit te voeren.”

Ghana

Ghana

Ghana blijft voorlopig met hoofdletters in zijn agenda staan. In maart is Ben weer afgereisd naar Drobo om de nieuwste plannen te bespreken. “Ik heb niet het eeuwige leven, dus we moeten op zoek naar goede mensen die het over willen nemen”, geeft hij aan. “Daarnaast ben ik blij dat ik straks meer tijd heb voor in de tuin. Houthakken vind ik leuk, lekker buiten bezig zijn. Ook geniet ik van mijn kinderen en kleinkinderen, als die op bezoek zijn.”

 

Ben heeft nog een laatste tip voor alle Jansdallers: “We zijn een prachtig ziekenhuis met grote loyaliteit en een bijzondere sfeer. Dat moeten we koesteren. Het komt niet vanzelf, dus doe dingen met elkaar. Ga bijvoorbeeld eens koffiedrinken bij een andere vakgroep of afdeling, wissel ervaringen uit. Het is belangrijk om goed met elkaar te integreren, die verbinding te zoeken. Dat maakt een ziekenhuis toekomstbestendig.”  

 

Ben wil langs deze weg nog even iedereen – patiënten,  medewerkers, collega’s  en huisartsen - bedanken voor de mooie tijd die hij in het St Jansdal heeft gehad.