Chirurg Hilbert de Vries vertrekt met gezin naar Peru

Hilbert de Vries, tot voor kort chirurg bij St Jansdal, vertrekt op 6 januari met zijn vrouw en drie dochters (9, 6 en 3 jaar) naar Peru. Een langgekoesterde droom wordt hiermee werkelijkheid. Ze gaan voor drie jaar aan de slag in Hospital Diospi Suyana in het Andesgebergte in Peru. Een ziekenhuis die de best mogelijke medische zorg biedt aan één van de armste bevolkingsgroepen van Peru, de Quechua-indianen.

 

De optie om in het buitenland aan de slag te gaan, is meermaals besproken aan de keukentafel, maar tot een daadwerkelijk besluit kwam het niet. Nog niet. “Een hele tijd geleden had ik Klaus Dieter, de oprichter van dit ziekenhuis, gesproken om meer informatie te krijgen over het project. Daarna ging ons leven verder en verdween dit alles een beetje naar de achtergrond”, vertelt Hilbert.

 

Als ze tijdens hun gezinsvakantie in Thailand plots worden gebeld door de oprichter van het project beginnen alle radartjes te draaien. “Hij vroeg of ik met mijn gezin naar Peru wilde komen. Ze zochten een chirurg, met spoed. En – tussen neus en lippen door – ‘je moet Spaans spreken, het is gelijk voor meerdere jaren en je ontvangt geen salaris’.” Hilbert lacht als hij weer aan dit telefoongesprek denkt. Met drie jonge kinderen gelijk in het vliegtuig springen, was niet realistisch. Maar de jetlag van de vakantie was nog niet weggetrokken of ze zaten in Duitsland om de opties met elkaar door te spreken.

 

“Als gezin vinden we het mooi om deze bijdrage te kunnen leveren”

 

Ze besloten de kans met beide handen aan te grijpen. Niet direct, maar anderhalf jaar later. Afgelopen voorjaar reisden ze af naar hun nieuwe woonplaats om kennis te maken met de mensen en de omgeving. “Het leren van de Spaanse taal is essentieel, dus de eerste maanden zullen we ons vooral daarop richten. Daarnaast ga ik aan de slag als chirurg en zal mijn vrouw zich bezighouden met de ziekenhuisadministratie. De kinderen gaan hier naar de lokale school die aangesloten is bij het ziekenhuis. Alle lessen zijn in het Spaans. We geven ook thuisscholing naast de lessen die ze daar volgen, zodat ze geen achterstand oplopen.”

 

“Ik kijk ernaar uit om kennis te delen op een plek in de wereld waar gezondheidszorg minder vanzelfsprekend is.”

“Ik kijk ernaar uit om kennis te delen op een plek in de wereld waar gezondheidszorg minder vanzelfsprekend is.”

De rol van Hilbert zal niet alleen uitvoerend zijn, in de vorm van patiënten behandelen. Hij zal zich ook bezighouden met het opleiden van chirurgen die de opleiding in Lima volgen. “Ik vind het mooi om deze bredere rol op me te nemen en kennis te delen op een plek in de wereld waar goede gezondheidszorg minder vanzelfsprekend is.”

“Dat je met zoveel onzekerheid als gezin in zo’n avontuur durft te stappen, daar hebben we als collega’s alleen maar bewondering

De bijzondere uitdaging die Hilbert en zijn gezin te wachten staat is binnen het St Jansdal niet onopgemerkt gebleven. Naast verschillende individuele donaties van zijn collega’s, heeft Hilbert vanuit de Coöperatie Medische Staf een cheque van € 5000,00 (per jaar) ontvangen. “Als collega’s vinden we het schitterend”, vertelt Siegrid de Meer. “Heel bijzonder dat je met zoveel onzekerheid in zo’n groots avontuur durft te stappen. Dus toen vanuit de coöperatie budget beschikbaar was, twijfelde niemand om Hilbert financieel te ondersteunen. Alles achterlaten om iets voor een ander te betekenen, daar kun je alleen maar bewondering voor hebben.”

 

“We kijken enorm uit naar de periode in Peru, maar tegelijkertijd voelt het ook als een offer.”

 

Dat alles achterlaten, gaat ook binnen het gezin van Hilbert niet in de koude kleren zitten. Met name oudste dochter Sarah vindt het naderende vertrek lastig. Hilbert: “Ze is zich heel bewust van de vriendjes en vriendinnetjes die ze gaat missen. En ja, ook wij vinden het verdrietig om te bedenken dat we lieve vrienden en familie achterlaten. Mijn opa en oma leven nog en zijn beiden in de negentig. De kans is natuurlijk groot dat we hen niet meer levend terugzien. Dat doet pijn. Maar tegelijkertijd houdt dit onze plannen niet tegen. Er is altijd wel een reden om niet te gaan. We benoemen aan de keukentafel dat we een mooi en bijzonder avontuur met elkaar gaan beleven, maar dat het tegelijkertijd ook spannend en soms verdrietig is.”

 

Inmiddels heeft Hilbert zijn collega’s bij het St Jansdal gedag gezegd. De komende maanden bereidt hij zich voor op hun grote reis. “Ik ga dit ziekenhuis enorm missen. Het is zo’n fijne, warme plek om te werken.” Andersom zal Hilbert ook hard gemist worden door zijn collega’s. Siegrid: “We gaan Hilbert hoe dan ook missen. Naast dat hij een goede chirurg is, is hij met zijn warme persoonlijkheid ook nog eens een fijne collega. We hopen natuurlijk dat hij over drie jaar weer bij ons terugkomt!”

Hospital Diospi Suyana

Het Hospital Diospi Suyana biedt de best mogelijke medische zorg aan één van de armste bevolkingsgroepen van Peru, de Quechua-indianen. Voor de werkzaamheden worden Hilbert en zijn vrouw niet betaald. Dit betekent dat zij voor levensonderhoud, huur van de woning en alle andere kosten, afhankelijk zijn van giften. Mocht je hen financieel willen steunen, kan dit via Iteams. Iteams betreft een ANBI en daardoor zijn giften belasting aftrekbaar voor de inkomsten- en vennootschapsbelasting. Kijk voor meer informatie op de website: www.familiedevriesinperu.nl.