Emotie mag, agressie niet!
We merken net als in de samenleving een verruwing in de omgangsvormen. "Dat uit zich ook in onze organisatie in oplopende spanningen en soms zelfs agressie en geweld tegen ons personeel", antwoordtJan Bouw op de vraag naar de mate van grensoverschrijdend gedrag bij onze patiënten en bezoekers. "Gelukkig komt agressie met geweld relatief weinig voor in ons ziekenhuis. Ondanks de doorgaans gemoedelijke sfeer in ons ziekenhuis is er veel aandacht voor dit onderwerp, het is zelfs verplicht", aldus Jan.
Jan Bouw, ook bekend van de cabaretgroep Placebo en teamleider op het laboratorium, is naast zijn functie als coördinator 1e lijns diagnostiek ook trainingsacteur en in die hoedanigheid betrokken bij de cursus ‘Omgaan met hoogoplopende emoties en het voorkomen van agressie’. “Een hele mond vol, maar het komt erop neer dat we medewerkers trainen in het omgaan met emotie en (verbale) agressie", zegt Jan. "Ons motto is: 'Emotie mag, agressie niet!'
Niet alle medewerkers zijn verplicht om deze cursus te volgen, de focus ligt nu vooral op medewerkers van de poliklinieken, omdat we merken dat daar de emoties soms hoog op kunnen lopen. Maar uiteraard kan iedere medewerker zich hiervoor opgeven."
Hoe gaat een training in z’n werk?
"De cursus bestaat uit een theorie en een praktijkdeel. We beginnen met duidelijk maken wat het verschil is tussen emotie en agressie. Alle patiënten zijn gespannen, veel patiënten kunnen in zo’n situatie niet meer rationeel denken. Ik speel deze patiënt dan na en probeer de realiteit te benaderen. Ik leer ze vanuit de ik-vorm te reageren. “Ik zie dat u gespannen bent”. Niet vanuit de jij-vorm. Het is eigenlijk allemaal gesprekstechnieken aanleren. En, niet onbelangrijk, niet iedere medewerker ervaart een emotie, of verbale agressieve patiënt als bedreigend of grensoverschrijdend, er zijn echter wel grenzen, die probeer ik de cursisten te leren."
"Mijn ervaring is dat veel mensen in de zorg hun grenzen slecht bewaken, patiënten kunnen heel ver gaan in hun verbale uitingen. Ik merk dat als ik een agressieve patiënt speel en de cursisten letterlijk voor rotte vis uitmaak. Veel cursisten blijven dan heel meegaand en begripvol. Blijkbaar zit men zo in een verzorgende rol, dat grensoverschrijdend gedrag niet direct als zodanig wordt herkend."
"Het laatste deel van de cursus is omgaan met lichamelijke spanning bij een grensoverschrijdende situatie. We leren de cursisten dan vooral om op de ademhaling te letten en proberen te ontspannen zodat men heel bewust de keuze kan maken, ga ik begrip tonen of ga ik het gedrag begrenzen."
Wie interesse heeft in deze cursus is uiteraard altijd welkom. Opgeven kan via St Jansdal Leert.
Martijn Lupke